Zaanse Duyvekater
De Duyvekater werd oorspronkelijk alleen tijdens de Kerst gebakken In de Zaanstreek en de dorpen boven Amsterdam. Veelal werd er doorgebakken tot Driekoningen. Gezegd wordt zelfs dat het bakken van dit brood terug gaat tot Heidense tijden. Het ruwe en stekelige uiterlijk doet daarbij denken aan een aan de Zonnegod gewijd everzwijn. Het brood werd gebruikt om op Tweede Kerstdag broodsop (broodpap) te maken voor het middagmaal. Het was dan ook een kerstgeschenk aan de familie en de knechten op de boerderij. Tegenwoordig is dit enigszins zoete brood vooral de vervanger van de meer gewone broodsoorten en wordt het, dun gesneden, geserveerd met een lik roomboter. De huidige duyverkater is wat ronder van vorm en kent bovenop enkele grove insnijdingen. De broden worden aan elkaar gebakken waardoor de ruwe stekelige, zogenaamde tanding, ontstaan als ze van elkaar worden losgetrokken.
Gezien bij: Echte bakker Brakenhoff in Assendelft
Oorspronkelijke vorm van de Duyvekater die toen ook nog wel "scheenbeen" werd genoemd vanwege de vorm.