25-februari-2016 | Door: Gerhard Kwak
Inburgeraars

Inburgeraars

Sinds de Tweede Wereldoorlog is er op het gebied van eten veel veranderd in Nederland. Allerlei invloeden uit alle delen van de wereld zijn bij ons in de loop van de jaren ingeburgerd. We maakten kennis met deze specialiteiten door onze aanwezigheid in de toenmalige overzeese gebiedsdelen als Indonesië, Suriname en de Antillen, door de instroming van werknemers uit de landen rond het Middellandse zeegebied als Turkije, Marokko, Italië, Griekenland en de Balkan en vooral ook door onze reizen over de hele aardbol waar we  kennis maken met verschillende eetculturen die we  vervolgens hier introduceerden. 

Saté

Samen met de al even befaamde satésaus is de saté niet van weg te denken bij een Oosterse maaltijd. Je maakt ze gemakkelijk zelf. Neem dan bij voorkeur varkenshaas of de fricandeau . Dan heb je het zachtste vlees. Het vlees kun je marineren en daarna aan een stokje rijgen. Ook zijn er zijn verschillende varianten te koop. Genoemd naar de kruiden die gebruikt worden of de streek waar ze vandaan komen, maar vooral naar de soort vlees die wordt gebruikt. Bekende varianten zijn:

saté babi: varken
saté ajam: kip
saté kambing: geit
saté udang: garnaal

Varkensvlees is over het algemeen wat stugger en heeft wat meer tijd nodig. Kippenvlees is zachter, en sneller gaar.

bron: Wikipedia

Hamburger

Een hamburger is een broodje met een plak rundergehakt. De hedendaagse hamburger komt oorspronkelijk uit de Duitse stad Hamburg. De lekker gekruide schijf rundergehaktwerd daar op hoog vuur gebakken of gegrild en vervolgens geserveerd op een rond broodje. Duitse emigranten hebben hun hamburger meegenomen naar de Verenigde Staten, waar deze lekkernij verder is ontwikkeld. Dat heeft geresulteerd in honderden varianten. Varierend in smaak, grootte en aankleding.

Sjaslik / shaslick

Aan stokjes geregen vlees kom je op de hele wereld tegen. Zo kennen we onder andere de Griekse 'souvlaki', Spaanse 'pinchos', Japanse 'yakitori' en Peruaanse 'antichuchos'. De bij ons geliefde shaslicks komen oorspronkelijk uit Rusland en de Balkan. De Kaukasische keuken. Volgens zeggen vindt het zijn oorsprong bij de Kozakken die schapenvlees en groente aan een sabel regen en het dan roosterden.

De moderne lamsspiezen die tegenwoordig verkocht worden lijken daar nog het meeste op. Tegenwoordig zitten de vleesblokjes aan lange houten of metalen pennen. Deze worden afgewisseld met schijven ui, tomaat en paprika. Ook het te gebruiken vlees varieert van lamsvlees tot varkensvlees. Alle soorten zijn mogelijk. Voor iedere stick wordt een eigen kruidenmelange gebruikt. Zo zijn er:

Hawaïspies: gekruid varkensvlees met blokje ananas
rund-, kalfs-, kip en kalkoenspiesjes
golfsticks: gehaktballetjes aan een stokje speciaal voor kinderen
cajun-, tandori-, souvlakispies. Genoemd naar de gebruikte kruiden.

Döner kebab

Van oorsprong komt de döner kebab uit Turkije. Het is een gerecht waarbij vlees wordt gesneden van een staaf met lappen vlees die voor een staande gril ronddraait. De originele döner kebab is opgebouwd uit lappen mager lams- of schapenvlees die aan een pen geregen worden. Soms wordt het lamsvlees afgewisseld met een deel kalfsvlees. Er is veel namaak op de markt en dan wordt gebruik gemaakt van varkens-, kip-, kalkoen en rundvlees. Ook worden niet altijd lappen vlees gebruikt maar ballen gehaktdeeg die met lappen vlees worden afgewisseld zodat op die manier een goedkope paal in elkaar kan worden gezet. Laat je niets wijs maken; een döner kebab van lamsvlees is kwalitatief het einde en dat gerecht kan nooit goedkoop zijn. Omdat de Nederlander geen schapenvlees liefhebber is en daarnaast zo'n broodje al gauw te duur vindt wordt de döner kebab vaak van varkensvlees gemaakt. De palen (20 tot 35 kilo) worden vervaardigd door lappen gekruid varkensvlees aan een spies te rijgen. Het lekkerste vlees komt van de procureur, de uitgebeende schouderkarbonade. Voor deze döner worden wel de originele kruiden gebruikt.

Nederlanders eten döner kebab op een pitabroodje of in een dürüm (deegrol). De combinatie met knoflooksaus is het meest geliefd. Klik op de foto en je ziet een originele döner kebab gefotografeerd op een markt in Istanbul.

Shoarma

Shoarma is een gerecht uit de keuken van het Midden-Oosten. De naam is afgeleid van het meestal draaiende spit waaraan de lappen vlees worden geroosterd. In het Midden-Oosten wordt uit religieuze overwegingen rundvlees, lamsvlees, kip of kalkoen gebruikt. In Nederland wordt meestal varkensvlees gebruikt. Dat is goedkoper en er zijn voor de autochtone Nederlander geen religieuze bezwaren om varkensvlees te eten. De slager levert het vlees vaak al gesneden in reepjes en vlees is al gekruid. De kruiding bestaat uit: kardemom, nootmuskaat, kaneel en soms azijn. De shoarma wordt thuis vaak in de koekenpan gebakken en geserveerd op een pitabroodje belegd met sla of andijvie en soms gesneden ui. Het vlees wordt overgoten met knoflook-, tahini- (saus van sesamzaad), pepersaus of mayonaise.

Gyros

Ook dit gerecht is afgeleid van de döner. De oorsprong ligt echter in Griekenland. In dit geval wordt er echter wel gegrild varkensvlees gebruikt dat ook aan een draaiend spit wordt gebakken en in reepjes gesneden. Van oorsprong komt het gerecht uit Griekenland en het wordt daar in combinatie met een salade, tomaat, ui en tzazikisaus vooral geserveerd op een pitabroodje. Het grote verschil in smaak, afgezien van de smaak van het vlees, ontstaat door de heel eigen kruiding.

Spareribs

De spareribs zoals wie die tegenwoordig eten komen oorspronkelijk uit Amerika. Ze worden veelal gesneden van de magere buik of van de ribbetjes die op de karbonadestrook aanwezig zijn. De hele strook bevat ongeveer 12 ribbetjes. Het vlees zit tussen en op de botjes. De hoeveelheid is afhankelijk van de manier van afsnijden en van de kwaliteit. De ribbetjes worden van de karbonadestrook afgesneden zodat het overige vlees als filet kan worden gebruikt. Bij de ribbetjes van de varkensbuik wordt het overtollige spek verwijderd waardoor alleen de botjes met een lekkere laag vlees overblijven. Beide varianten zijn dunner dan de originele ribbetjes (krabbetjes) maar kunnen sneller en gemakkelijker op de barbecue worden bereid. Ook laten ze zich beter verdelen. Spareribs worden meestal gekruid en/of gemarineerd aangeboden. De kruiding varieert per land/streek/slager. Spareribs worden geroosterd in de oven of op de barbecue.


Terug naar boven